طغای

لغت نامه دهخدا

طغای. [ طُ ] ( اِخ ) ( امیر... ) یکی از پسران دانشمند بهادر معاصر سلطان اولجایتو. رجوع به فهرست ذیل جامعالتواریخ رشیدی و حبیب السیر چ خیام ص 372 و 373 شود.
طغای. [ طُ ] ( اِخ ) ( امیر حاجی... ) از امرای عصر چوپانیان. رجوع به حبیب السیر چ خیام ص 225 شود.

فرهنگ فارسی

از امرای عصر چوپانیان

دانشنامه عمومی

طغای یکی از روستاهای استان آذربایجان شرقی است که در دهستان قزل اوزن بخش مرکزی شهرستان میانه واقع شده است.