صینی

لغت نامه دهخدا

صینی. ( ص نسبی ) نسبت است به صین ( چین ).
صینی. ( ص نسبی ) نسبت است به صینیه و آن شهرکی است زیر واسط.
صینی. ( اِخ ) حسن بن احمدبن ماهان ، مکنی به ابوعلی. او از احمدبن عبید واسطی و از او ابوبکر خطیب روایت کند. وی قاضی و خطیب صینیه بود.

فرهنگ عمید

= سینی

فرهنگ فارسی

منسوب به صین ( چین ) ۱ - از مردم چین چینی . ۲ - ساخته محصول چین : اترج صینی . ۳ - ظرف چینی . ۴ - سینی : خاتون آن خواجه صینیی عالی پر حلوا حضرت خداوندگار فرستاد .
حسن ابن احمد بن ماهان مکنی بابوعلی