شبادان

لغت نامه دهخدا

شبادان. [ ش َ ] ( اِ مرکب ) شبستان. آنجا که شب آرام گیرند. ( فرهنگ فارسی معین ). || زیرزمین عمیق خانه که در تابستان برای خنکی از آن استفاده کنند. ( فرهنگ فارسی معین ). زیرزمین. در تداول مردم خوزستان ، سرداب عمیق.

فرهنگ معین

(شَ ) [ قس . شبستان ] (اِمر. ) ۱ - آن جا که شب آرام گیرند. ۲ - زیرزمین عمیق خانه که در تابستان برای خنکی از آن استفاده کنند.

ویکی واژه

شبستان
آن جا که شب آرام گیرند.
زیرزمین عمیق خانه که در تابستان برای خنکی از آن استفاده کنند.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم