معنی سبتای بهادر

سبتای بهادر

لغت نامه دهخدا

سبتای بهادر. [ س ُ ب ُ ب َ دُ] ( اِخ ) از اعیان امراء چنگیزخان که بایمه نوین بتعاقب سلطان محمد خوارزمشاه مأمور شدند. رجوع به تاریخ مغول ص 28، 36، 37، 39،48، 50، 52، 55، 69، 147، 148، 153 و رجوع به تاریخ جهانگشا ج 1 ص 79، 92، 112، 115، 117، 120، 135، 136، 150، 212، 224 و ج 2 ص 111 و 199 شود :
وزین رو بقزوین سبتای بجنگ
در آمد بکردار غران پلنگ.؟ ( از سعدی تاجامی ص 118 ).لشکر عشق ترا پای من آوردم و بس
همچو در جنگ براق از همه میران سبتای.؟ ( از سعدی تا جامی ص 29 ).