ذوش. ( ص ) شعوری گوید بمعنای بدطبع و تندخوست. حکیم فردوسی : بانگ کرده است ای بت سیمین ذوش هستم ترا که هستی ذوش. این کلمه از مجعولات شعوری است وشعر نیز از رودکی است و «کرده است » «کردمت » است و زوش با زاء اخت الراء است نه با ذال بمعنای تند و سخت طبع. ( فرهنگ اسدی ).