خنافس

لغت نامه دهخدا

خنافس. [ خ َ ف ِ ] ( ع اِ ) ج ِ خُنفَساء، جانور گنده بوی از جنس انسکت خبزدوک.( از منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ).
خنافس. [ خ ُ ف ِ ] ( ع اِ ) شیر بیشه. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ).
خنافس. [ خ َ ف ِ ] ( اِخ ) موضعی است نزدیک انبار. ( منتهی الارب ) .

فرهنگ عمید

= خنفسا

فرهنگ فارسی

موضعی است نزدیک انبار