لغت نامه دهخدا خسیل.[ خ َ ] ( ع ص ) فرومایه. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ) ( از اقرب الموارد ). ج ، خَسائل خسال. || دون. ناکس از قوم. ( منتهی الارب ) ( ازتاج العروس ) ( از اقرب الموارد ). ج ، خَسائل ، خسال.
