حسن طالبی

لغت نامه دهخدا

حسن طالبی. [ ح َ س َ ن ِ ل ِ ] ( اِخ ) ابن عبداﷲ اشتیبی. متخلص به طالبی و معروف به حسن دده مولوی ، شیخ زوایه قاهره بود و به قسطنطنیه شد و در 1125 هَ. ق. درگذشت. او راست : هدیةالاحوال در شرح مثنوی ناتمام. ( هدیةالعارفین ج 1 ص 297 ).
حسن طالبی. [ ح َ س َ ن ِ ل ِ ] ( اِخ ) ابن جعفربن محمد موسوی حسنی قرشی طالبی. والی مکةدر 384 هَ. ق. از طرف عبیدیان مصر بود، و سپس بر ایشان یاغی شد و به نام خویش خطبه خواند و 43 سال حکومت کرد و در 430 هَ. ق. درگذشت. ( زرکلی چ 1 ص 223 ).

فرهنگ فارسی

ابن جعفر بن محمد موسوی حسنی قرشی طالبی والی مکه از طرف عبیدیان مصر بود
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال احساس فال احساس فال چای فال چای فال لنورماند فال لنورماند فال سنجش فال سنجش