لغت نامه دهخدا تلسن. [ ت َ ل َس ْ س ُ ] ( ع مص ) عاریت داده شدن فصیل جهت دوشیدن ناقه غیری. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || شعله زدن آتش و مشتعل گردیدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || دروغ گفتن. ( از اقرب الموارد ).
