تاتوله

لغت نامه دهخدا

تاتوله. [ ل َ / ل ِ ] ( اِ ) گیاه و درختی زهرناک.اسم فارسی جوزماثل ، گوزماثل. رجوع به تاتوره شود.

فرهنگ عمید

= تاتوره۲

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱- ریسمانی که بر پای اسب و استر گذارند.