لغت نامه دهخدا بلاجهت. [ ب ِ ج ِ هََ ] ( از ع ، ق مرکب ) ( از: ب + لا ( نفی ) + جهت ) بدون جهت. بی جهت. بی سبب. ( فرهنگ فارسی معین ). بی علت. بی دلیل.- عزیز بلاجهت ؛ لوس.
