ایتین

لغت نامه دهخدا

( آیتین ) آیتین. [ ی َ ت َ ] ( ع اِ ) تثنیه آیت. || ( اِخ ) لقبی که آزادیخواهان در انقلاب آزادی بسید محمد طباطبائی و سید عبداﷲ بهبهانی دادند، و هر یک را جدا آیةاﷲ میخواندند.

فرهنگ فارسی

( آیتین ) لقبی که آزادیخواهان در انقلاب آزادی بسید محمد طباطبایی و سید عبدالله بهبهانی دادند

فرهنگ اسم ها

اسم: آیتین (دختر) (ترکی) (کهکشانی) (تلفظ: āy tin) (فارسی: آيتین) (انگلیسی: ay tin)
معنی: گوشه و کنار ماه، زیبا رو، گوشه و لبه ی ماه، ( به مجاز ) پاره ماه

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] آیتین. ریشه کلمه:
اوی (۴۱۸ بار)ائی (۳۸۲ بار)ایی (۶۲۸ بار)
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تاروت فال تاروت فال لنورماند فال لنورماند فال ابجد فال ابجد فال انبیا فال انبیا