دانشنامه اسلامی
در قرآن کریم واژه «الأوّل» ۲ بار، «اوّل» ۲۲ بار و «الأولین و الأوّلون» ۳۹ بار به کار رفته. هم چنان که واژه «الآخِر» ۲۷بار، «آخِر» به صورت مضاف ۳بار و «الآخرین» ۱۰بار در قرآن کریم استعمال شده است. هر دو واژه اوّل و آخر تنها یک بار به عنوان صفت خداوند در قرآن کریم استفاده شده است: (هو الأوّل والآخر والظاهر والباطن وهو بکلّ شیء علیم)؛ اوست اوّل و آخر و ظاهر و باطن، و او به هر چیزی دانا است. در حدیث مشهوری که نود و نه اسم از اسماء و صفات خداوند را برشمرده است، این دو صفت نیز به چشم می خورد..
معنای لغوی اول و آخر
اوّل در لغت، به معنای آغاز چیزی است و دو کاربرد اسمی و وصفی دارد که در معنای وصفی آن اسبقیت نهفته است. آخِر نیز در لغت، به معنای انجام، سرانجام، بازپسین و فرجام می باشد.
مؤنث اوّل «اُولی» و جمع مذکر آن «اولون واولین» است. مؤنث آخر «آخرة» و جمع مذکر آن «آخرون و آخرین» است.
معنای اول و آخر در روایات
به مناسبت استعمال دو واژه اوّل و آخر در قرآن کریم و روایات به عنوان صفت خداوند، روایات دیگری به تبیین معنای آن ها پرداخته اند.
← روایت پیامبر گرامی
...
