امر پذیر

لغت نامه دهخدا

امرپذیر. [ اَ پ َ ] ( نف مرکب ) پذیرنده فرمان. قبول کننده امر. ( فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) پذیرند. فرمان قبول کنند. امر .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال آرزو فال آرزو فال نخود فال نخود فال چای فال چای فال میلادی فال میلادی