دانشنامه اسلامی
یحذر المنـفقون ان تنزل علیهم سورة تنبئهم بما فی قلوبهم... ( منافقان از آن بیم دارند که آیه ای بر ضد آنها نازل گردد و به آنها از اسرار درون قلبشان خبر دهد، بگو: استهزا کنید، خداوند آنچه را از آن بیم دارید آشکار می سازد!). • ولـئن سالتهم لیقولن انما کنا نخوض ونلعب...(و اگر از آنها بپرسی (چرا این اعمال خلاف را انجام دادید) می گویند ما بازی و شوخی می کردیم، بگو آیا خدا، و آیات او، و پیامبرش را مسخره می کنید.)
بیان شأن نزول
در شان نزول آیه آورده اند: هنگام مراجعت پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم از غزوه تبوک، تعدادی از منافقان در کمین نشستند تا او را ترور کنند. جبرئیل حضرت را از ماجرا آگاه کرد و آیه نازل شد.) گروهی از منافقان هنگامی که موضع پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم ) را در برابر دشمن در تبوک مشاهده کردند، از روی تمسخر گفتند: این مرد گمان می کند که قصرهای شام و دژهای نیرومند شامیان را تسخیر خواهد کرد چنین چیزی محال است محال ، خداوند پیامبر خود را از این واقعه آگاه ساخت، و پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم ) دستور داد راه را بر این گروه ببندند، سپس آنها را صدا زد و ملامت کرد و فرمود: شما چنین و چنان گفتید، آنها عذر آوردند که ما قصد و غرضی نداشتیم، مزاح و شوخی می کردیم و بر این موضوع سوگند یاد کردند. منافقین می ترسیدند رسول خدا (صلی الله علیه و آله ) کلامی را به عنوان سوره نازل شده و مربوط به منافقین بر مردم بخواند و اسرارشان را برای همه فاش ساخته ، کفر و نقشه های خائنانه و خطرناکی را که به زحمت در زیر روپوشها پنهان داشته بودند همه را بر ملا نماید، پس در حقیقت از این بر ملا شدن می ترسیدند.