اطل
اطل. [ اِ ] ( ع اِ ) تهیگاه. ج ، آطال. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). اِطِل. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( مهذب الاسماء ). تمام خاصره یا جایگاه جدا شدن دنده ها. || استخوان برسوی ران. ( از متن اللغة ).
اطل. [ اِ طِ ] ( ع اِ ) رجوع به اِطْل شود.
اطل. [ اُ ] ( ع اِ ) چیزی : ماذاق َ اطلاً؛ نچشید چیزی را. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از متن اللغة ).
اطل. [ اَ طَ ] ( اِخ ) جایی است نزدیک کوفه از طرف جهینه که در آغاز ایام فتوح لشکریان مسلمانان بدانجا فرودآمدند. ( از مراصدالاطلاع ).
جایی است نزدیک کوفه از طرف جهینه که در آغاز ایام فتوح لشکریان مسلمانان بدانجا فرود آمدند .
