لغت نامه دهخدا
عداتک منک فی وَجَل و خوف
یریدون المعاقل أن تصونا
فظلوا حول َ أسفونا کقوم
أتی فیهم فظلوا آسفینا.( معجم البلدان ).
اسفونا
عداتک منک فی وَجَل و خوف
یریدون المعاقل أن تصونا
فظلوا حول َ أسفونا کقوم
أتی فیهم فظلوا آسفینا.( معجم البلدان ).
دانشنامه اسلامی
اسف (۵ بار)نا (۱۱۸۲ بار)
«آسَفُونَا» از مادّه «اَسَفْ» هم به معنای «اندوه» آمده و هم «غضب»; همچنین به گفته «راغب» در «مفردات» گاه به «اندوه توأم با غضب» گفته می شود، و گاه به هر یک از این دو جداگانه اطلاق می گردد. چرا که حقیقت آن هیجانی درونی است که انسان را به انتقام دعوت می کند; هرگاه نسبت به زیردستان باشد، در شکل غضب ظاهر می شود و هر گاه نسبت به بالادستان باشد، به صورت اندوه آشکار می گردد. لذا وقتی از «ابن عباس» درباره «حزن» و «غضب» سؤال کردند، گفت: ریشه هر دو یکی است اما لفظ آن مختلف است. بعضی از مفسران، «آسَفُونَا» را به معنای «آسَفُوا رُسُلَنَا» (فرستادگان ما را محزون و غمگین ساختند) تفسیر کرده اند; ولی این تفسیر، بعید به نظر می رسد و ضرورتی برای چنین خلاف ظاهری وجود ندارد.
