اتولیا
فرهنگ فارسی
دانشنامه عمومی
رود آچلوس، آتولی را از آکارنانیا در غرب جدا می کرد. در شمال با اپیروس و تسالی مرزهایی داشت. در شرق با اوزولیان لوکریس. و در جنوب، ورودی خلیج کورینت، حدود آتولی را مشخص می کرد.
در دوران کلاسیک، آتولی شامل دو بخش بود: «اتولیای قدیم» ( به یونانی: Παλιά Αιτωλία، به زبان رومی: Paliá Aitolía ) در غرب، از Achelous تا اوینوس و کالیدون. و «اتولیای جدید» ( به یونانی: Νέα Αιτωλία، رومی شده: Néa Aitolía ) یا «اتولیای اکتسابی» ( به یونانی: Αἰτωλία Ἐπίκτητος، رومی: Aitolía Epíktitos ) در شرق، از ایونوس و کالیدون گرفته تا اوزولیان لوکریانس. این ایالت دارای منطقه ساحلی هموار و پربار، اما نواحی داخلی غیرمولد و کوهستانی است. کوه ها حاوی حیوانات وحشی بسیاری بودند و حتی به اساطیر یونان نیز راه یافته و به عنوان صحنه شکار گراز کالیدونیایی که گراز آتولی نیز نامیده می شود، شهرت پیدا کرد.
دانشنامه آزاد فارسی
ناحیه ای در یونان باستان، واقع در شمال غربی خلیج کورَنت۱. اتحادیۀ اِتولیایی۲ کنفدراسیونی متشکل از شهرهای اِتولیا بود که در۳۷۰پ م تأسیس شد، و پس از مرگ اسکندر مقدونی، رقیب اصلی قدرت مقدونیه۳ و اتحادیۀ آخایایی۴ شد. اِتولیایی ها در ۱۸۹پ م مجبور به پذیرش پیمانی شدند که آنان را تابع و متحد روم می کرد.