ابوبکر اصم

لغت نامه دهخدا

ابوبکراصم. [ اَ بو ب َ رِ اَ ص َم م ] ( اِخ ) از متکلمین ، و او را کتاب تفسیر است بر قرآن. ( ابن الندیم ).

فرهنگ فارسی

از متکلمین و او را کتاب تفسیر است بر قر آن

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اصم، ابوبکر، اصم، ابوبکر، عبدالرحمان بن کیسان، فقیه ، متکلم و مفسر معتزلی می باشد.
دربارۀ تاریخ و محل تولد اصم اطلاعی در دست نیست. خانواده و نسب وی نیز چندان شناخته شده نیست.
اصم در نگاه دیگران
برخی او را بسیار ستوده و افصح و افقه و اورع اهل زمان خود دانسته و وی را دیندار، باوقار ، صبور و بی میل به حکومت معرفی کرده اند. ثمامة بن اشرس در تمجید از او و توصیفش بسیار مبالغه می کرد. از سوی دیگر، برخی او را کافر و زندیق خوانده و خونش را حلال دانسته اند . هرچند این گونه سخن گفتن دربارۀ متکلمی معتزلی ناشی از اختلاف عقیدۀ معتزله و اهل حدیث است، ولی نباید تأثیر آرای شاذ و نادر او را نادیده انگاشت
آرا
از نظر اصم اگر مردم به عدالت رفتار کنند و به هم ظلم نکنند، به امام نیازی نیست و امامت تنها در صورتی واجب است که ظلم و تعدی جای عدالت را بگیرد. این نظر اصم را بسیاری از متکلمان شیعه و سنّی نقل و نقد کرده اند .
مخالفت با علی علیه السلام
...