لغت نامه دهخدا
قیساریة. [ ق َ ری ی َ ] ( اِخ ) شهری است بزرگ در بلاد روم که پایتخت سلجوقیان روم فرزندان قلیچ ارسلان بوده و در آنجا محلی است که گویند زندان محمدبن حنفیةبن علی بن ابیطالب بوده است. مسجدجامع ابومحمد بطال نیز در آنجاست ، حمام معروفی دارد که گویند بلیناس حکیم آن را برای قیصر ساخته و با یک شمع گرم میشده است. طول آن 67 درجه و 20 دقیقه و عرض آن 41 درجه و 50 دقیقه و در انتهای اقلیم پنجم قرار دارد. صاحب زیج گوید طول آن 57/5 درجه و عرض آن 3314 درجه است. ( از معجم البلدان ). رجوع به قیصریه شود.
قیساریة. [ ق َ ری ی َ ] ( اِخ ) ( یوم... ) روزی است تاریخی در اسلام. رجوع به مجمع الامثال میدانی شود.
