قوب

لغت نامه دهخدا

قوب. [ ق َ ] ( ع مص ) گریختن. || نزدیک آمدن. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). از اضداد است. || زمین کندن. || شکافتن مرغ بیضه را. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( آنندراج ).
قوب. [ ق ُ وَ ] ( ع اِ ) پوست بیضه. ( منتهی الارب ). قشورالبیض. ( اقرب الموارد ). قشرالبیض وبه فارسی پوست سخت تخم مرغ. ( فهرست مخزن الادویه ).
قوب. ( ع اِ ) چوزه مرغ. ( فهرست مخزن الادویه ). چوزه. ( منتهی الارب ). جوجه. فَرخ. ( از اقرب الموارد ). ج ، اقواب. و به همین معنی است این مثل : تخلصت قائبة من قوب او قابة من قوب ؛ یعنی بیضه از چوزه جدا شد. در حق شخصی گویند که از صاحب وحریف خود جدا گردد. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || بچه سگ آبی. ( فهرست مخزن الادویه ).
- ام قوب ؛ داهیه و بلا. ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

چوزه مرغ چوزه جوجه فرخ

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] تکرار در قرآن: ۱(بار)
. در مجمع فرموده قاب، قیب، قاد، قید عبارت است از مقدار شی‏ء یعنی سپس نزدیک و نزدیکتر شد و به اندازه دو کمان یا نزدیکتر بود سپس به بنده خدا وحی کرد آنچه وحی کرد، به قولی قوس به معنی ذراع است «رجوع شود به قوس» در مجمع فرموده از انس بن مالک مرفوعاً نقل شده که رسول خدا «صلی اللَّه علیه و آله» درباره «فَکانَ قابَ قَوْسَیْنِ اَوْأَدْنی» فرمود: قدر دو ذراع یا کمتر از آن. آنگاه فرموده: علی هذا قوس به معنی مایُقاسُ بِهِ الشَّیْ‏ءُ است و ذراع آن است که با آن مقایسه می‏شود. درباره آیه شریفه در «دلو» توضیح مفصل داده شده، روایاتی درباره «دَنی فَتَدَلَّی» درباره قرب معنوی آن حضرت نسبت به خدا نقل شده در کتب مفصل دیده شود. ظهور بلکه صریح آیات آن است که جبرئیل به زمین نازل شده و از معراج و بالا رفتن آن حضرت سخن نمی‏گوید.