معنی قندیل ترسا

قندیل ترسا

لغت نامه دهخدا

قندیل ترسا. [ ق ِ ل ِ ت َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب )قندیلی که ترسایان در کلیسا افروزند. ( آنندراج ). قندیلی را گویند که پیوسته در کلیسا که معبد ترسایان است آویخته باشد. ( ناظم الاطباء ) ( برهان ) :
زبان روغنینم ز آتش آه
بسوزد چون دل قندیل ترسا.خاقانی ( دیوان ص 20 از حاشیه برهان چ معین ).|| کنایه از ماه و آفتاب. ( آنندراج ).