لغت نامه دهخدا ( قسة ) قسة. [ ق َس ْ س َ ] ( ع اِ ) دِه ِ خرد. ( منتهی الارب ). ده خرد و کوچک. ( ناظم الاطباء ). القریة الصغیرة. و در لسان القِرْبة الصغیرة آمده است و در مستدرکات تاج آمده : قسة به لغت سواد قربه است. ( از اقرب الموارد ).
