غلغلک

لغت نامه دهخدا

غلغلک. [ غ ُغ ُ ل َ ] ( اِ ) در تداول عامه کوزه کوچک سفالین با گردن دراز و باریک. کوزه سرتنگ. تنگ سفالین. گراز.
غلغلک. [ غ ِ غ ِ ل َ ] ( اِ ) جنبانیدن انگشتان در زیر بغل و پهلوی آدمی تا به خنده درآید . خارانیدن جایی حساس از تن کسی تا او را خنده افتد، چون زیربغل و کف دست و کف پای. غلغلیچ. غلغلیج. غلغلیچه. دغدغه. غلغچ. غلملیج. کلخرجه. رجوع به غلغلیچ. شود.

فرهنگ معین

(غِ غِ لَ ) (اِمر. ) به خنده آوردن کسی با تحریک زیر بغل یا شکمش .

فرهنگ عمید

کوزۀ کوچک سفالی با گردن دراز و باریک ، تنگ سفالی.
= قلقلک

فرهنگ فارسی

( اسم ) کوزه کوچک سفالین با گردنی دراز و باریک تنگ سفالین .

ویکی واژه

solletico
به خنده آوردن کسی با تحریک زیر بغل یا شکمش.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال مارگاریتا فال مارگاریتا فال تخمین زمان فال تخمین زمان فال تاروت فال تاروت فال احساس فال احساس