لغت نامه دهخدا غلطپندار. [ غ َ ل َ پ ِ ] ( نف مرکب ) آنکه غلط پندارد. خطاکار : گر غلطبین و غلطپندار پنداری مراخاک در چشم غلطبین و غلطپندار زن.سوزنی.
فرهنگ عمید غلط پندارنده ، آن که اشتباه فکر می کند: گر غلط پندار پنداری که هستم، نیستم / خاک در چشم غلط بین غلط پندار زن (سوزنی: ۴۰۴ ).
