لغت نامه دهخدا
عطشی. [ ع َ طَ ] ( ص نسبی ) منسوب به سوق العطش بغداد که برخی از محدثان به آنجا نسبت دارند. ( از اللباب فی تهذیب الانساب ). رجوع به عطش ( سوق العطش ) شود.
عطشی. [ ع َ طَ ] ( اِخ ) احمدبن عبیداﷲبن محمدبن حمزه عطشی بغدادی ، مکنی به ابوبکر. محدث بود و از ابوسعید اعرابی و دیگران روایت کرده است. و ابوالحسن محمدبن احمد جوالیقی کوفی به سال 359 هَ.ق. نزد او حدیث آموخته است. ( از اللباب فی تهذیب الانساب ).
