ظاهرساز

لغت نامه دهخدا

ظاهرساز. [ هَِ ] ( نف مرکب ) مُرائی. آنکه با صور ظاهر امور مردمان را به خود جلب کند یا فریبد.

فرهنگ عمید

ویژگی آن که صورت ظاهر را بیاراید و مردم را بفریبد.

فرهنگ فارسی

مرائی . آنکه با صور ظاهر امور مردمانرا بخود جلب کند یا فریبد .