لغت نامه دهخدا طعنه زننده. [ طَ ن َ / ن ِ زَ ن َن ْ دَ / دِ ] ( نف مرکب ) که طعنه زند. که ملامت کند: مِلْدَغ ؛ طعنه زننده مردم را. ( منتهی الارب ).
