شیرین گزار

لغت نامه دهخدا

شیرین گزار. [ گ ُ ] ( ص مرکب ) شیرین گفتار.شیرین سخن. شیرین بیان. ( یادداشت مؤلف ) :
همان چربگو مرد شیرین گزار
چنین چربی انگیخت از مغز کار.نظامی.رجوع به مترادفات کلمه شود.