لغت نامه دهخدا شیرخورده. [ خوَرْ / خُرْ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) نعت مفعولی از شیر خوردن. بچه ای که شیر از پستان مکیده است.- شیرپاک خورده ؛ طعنی قَدْح آمیز. ( یادداشت مؤلف ).
