شکار گیر

لغت نامه دهخدا

شکارگیر. [ ش ِ ] ( نف مرکب ) صیاد. ( زمخشری ) ( ناظم الاطباء ). شکارگر. ( ناظم الاطباء ). شکارچی. نخجیرگر. و رجوع به مترادفات شود.

فرهنگ فارسی

صیاد شکارگر
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال مکعب فال مکعب فال راز فال راز فال نوستراداموس فال نوستراداموس فال درخت فال درخت