لغت نامه دهخدا شوی کرده. [ ک َ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) شوهرکرده. دختری که شوهر گزیده باشد : ور صد هزار عذر بگوئی گناه رامر شوی کرده را نبود زیب دختری.سعدی.
