لغت نامه دهخدا ( شونة ) شونة. [ ش َ ن َ ] ( ع ص ) زن احمق. ( از اقرب الموارد ). زن گول. ( منتهی الارب ). || ( اِ ) جای غله نهادن ( لغت مصری است ). || مرکب آماده جهاد در دریا. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).