شوم تن

لغت نامه دهخدا

شوم تن. [ ت َ ] ( ص مرکب )بدیمن و منحوس و مکروه. ( ناظم الاطباء ) :
که در کار این کودک شوم تن
هشیوار با من یکی رای زن.فردوسی.تهمتن بدو گفت کای شوم تن
چه پرسی تو نامم در این انجمن.فردوسی.بدشگون.( از ناظم الاطباء ).