شهویه

لغت نامه دهخدا

( شهویة ) شهویة. [ ش َ هََ وی ی َ / ی ِ ] ( از ع ، ص نسبی ) مؤنث شهوی. ( فرهنگ فارسی معین ).
- قوه شهویه ؛ قوه جذب ملایم یا جذب مطلوب الحصول. مقابل قوه غضبیه. قوه دفع مُنافر یا دفع مهروب عنه. نفس آرزو. قوة بهیمیه ، و آلتها الکبد. ( یادداشت مؤلف ).