شهربه

لغت نامه دهخدا

( شهربة ) شهربة. [ ش َ رَ ب َ ] ( ع اِ ) مؤنث شَهْرَب. || یکی شَهْرَب. ( منتهی الارب ). رجوع به شهرب شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم