شفقت بردن

لغت نامه دهخدا

شفقت بردن. [ ش َ ق َ ب ُ دَ ] ( مص مرکب ) دلسوزی داشتن. رحمت آوردن. رقت آوردن :
شه چو شفقت برد فرازآیند
بر عملهای خویش بازآیند.نظامی.رحمتی کن که به سر میگردم
شفقتی بر که به جان میسوزم.سعدی.

فرهنگ فارسی

دلسوزی داشتن رحمت آوردن
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال فنجان فال فنجان فال زندگی فال زندگی فال اعداد فال اعداد فال مکعب فال مکعب