شحنه کش

لغت نامه دهخدا

شحنه کش. [ ش ِ ن َ / ن ِ ک ُ ] ( نف مرکب ) کشنده شحنه. || به مجاز تأدیب کننده شحنه :
گر تو را تیغ حکم در مشت است
شحنه کش باش دزد خود کشته ست.اوحدی.|| ( ن مف مرکب ) کشته شحنه. مقتول شحنه.