لغت نامه دهخدا
شارقة. [ رِ ق َ ] ( ع ص ) چیزی روشن. ( غیاث ) ( آنندراج ). || ( اِ ) روشنی آفتاب. ( غیاث ) ( آنندراج ).
شارقة. [ رِ ق َ ] ( اِخ ) قلعه ای است به اندلس. ( منتهی الارب ). حصنی است در اندلس از اعمال بلنسیه ، واقع در خاور اندلس. ( معجم البلدان ).
