سینین

لغت نامه دهخدا

سینین. ( ع اِ ) ج ِ سینینیة، درختی است. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به سینینیة شود.

فرهنگ فارسی

جمع سینینیه . و آن درختی است

دانشنامه آزاد فارسی

رجوع شود به:سینا، کوه

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی سِینِینَ: سینا - سرزمین سینا(سرزمینی که کوه طور که محل مناجات حضرت موسی (علی نبینا و علیه السلام ) با خدای تعالی بود در آن واقع است)
ریشه کلمه:
سینین (۱ بار)
«سینینَ» را بعضی جمع «سینه» به معنای «درخت» دانسته اند، و با توجّه به این که «طور» به معنای «کوه» است، مفهوم آن کوه پر درخت می شود. بعضی نیز گفته اند: «سینین» اسم زمینی است که آن کوه بر آن قرار دارد. بعضی نیز گفته اند: «سینین» به معنای پر برکت و زیبا است، و لغتی است به زبان اهل حبشه (روح المعانی، جلد 30، صفحه 173).