سگران

لغت نامه دهخدا

سگران. [ ] ( اِخ ) دهی جزء دهستان وسط بخش شهرستان تهران ، دارای 396 تن سکنه است. آب آن از چشمه سار و سگران و محصول آن چای ، غلات ، یونجه ، میوه جات است. شغل اهالی زراعت است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1 ).

فرهنگ فارسی

ده جزئ دهستان وسط بخش طالقان شهرستان تهران .

دانشنامه عمومی

سگران یکی از روستاهای زیبا و سرسبز شهرستان طالقان مرکزی می باشد و بشوند جایگاه جغرافیایی و کوهپایه ای از مناظر بکری برخوردار می باشد که دیدن این مناظر روح آدمی را آرامشی الهی می بخشد. ارتفاع این روستا از سطح دریا ۲۳۸۷ متر است. پیشه مردمان این روستا باغ داری می باشد و میوهای این روستا گردو، بادام، سیب، آلبالو، گیلاس و زردآلو است. این روستا در انتهای جاده ای قرار دارد که به کوه بندگاه می رسد و عبوری از آن نیست.
بومیان سگران طوایف اکبری ، شریفیان، زمانی، کرمی، نصرالهی و اسلامی می باشند که همگی تات هستند و به زبان تاتی تکلم می کنند. دینشان اسلام و شیعه مذهباند.
جمعیت سگران، نزدیک به ۱۲۰ نفر و ۳۰ خانوار است که در تابستان این تعداد به دو برابر نیز می رسد.
زیبای این روستا اولین چیزی است که نظرها را به خود جلب می کند و آبشار سگران که با فاصله کمی در دامنه کوه بندگاه قرار دارد را به جرات می توان یکی از زیباترین مناظر طالقان نام برد. بعد از گذر از این آبشار در مسیر دره ای قرار می گیرید که سختی راهش را هرگز متوجه نخواهید شد و چشمه سارانی که از نوشیدن آن سیرآب نخواهید شد. به شوند کوهستانی بودن این روستا و ارتفاع آن دریاچه سد طالقان قابل مشاهده است. قلعه سگران یکی دیگر از جاذبه های این روستا می باشد که دیرینگیش به اواخر دوره تیموریان می رسد و این اثر در تاریخ ۱۲بهمن۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۷۲۴۶ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.