سوزنگری

لغت نامه دهخدا

سوزنگری. [ زَ گ َ ] ( حامص مرکب ) عمل سوزن ساختن. کار سوزن ساز :
سوزنگری بمانم و کیمخت گر شوم
خر لنگ شد بمرد خرک مرده به که لنگ.سوزنی.تا شرط شغل سوزن و سوزنگری بعرف
آخر بود بمثقبه اول بمطرقه.سوزنی.