سه ظلمت

لغت نامه دهخدا

سه ظلمت. [ س ِ ظُ م َ ] ( اِ مرکب ) کنایه از تاریکی صلب و تاریکی شکم و تاریکی زهدان مادر است و آنرا سه ظلمات هم میگویند. ( برهان ) ( غیاث ) :
فرش چو خور مهتاب را آراست باب الباب را
چون در سه ظلمت آب را انوار یزدان پرورد.خاقانی.