لغت نامه دهخدا سه بسه. [ س ِ ب ِ س ِ ] ( ق مرکب ) ثالث. ( آنندراج ). سه تائی. سه تا سه تا. ( ناظم الاطباء ) : من و دلدار و مطربی سه بسه چارمین چاوشی که بر در بود.اوحدی ( از آنندراج ).
