معنی سخن کش | لغت یاب

سخن کش

لغت نامه دهخدا

سخن کش. [ س ُ خ َ ک َ / ک ِ ] ( نف مرکب ) آنکه استماع سخن بفور تمام کند. ( آنندراج ). در بیتهای زیر معنی راوی میدهد. آنکه شعر شاعران در مجمع برخواند :
گر سخن کش یابم اندر انجمن
صد هزاران گل برویم چون چمن.مولوی.صائب از قحط سخندان چه بمن میگذرد
بسخن کش نشود هیچ سخندان محتاج.صائب ( از آنندراج ).