سبز چادر

لغت نامه دهخدا

سبزچادر. [ س َ دُ ] ( ص مرکب ) کنایه از روزگار :
سرگشته کرد چرخم چون چرخ بادریسه
فریاد از این فسونگر زن فعل سبز چادر.خاقانی.

فرهنگ فارسی

کنایه از روزگار
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم