ساییدگی

لغت نامه دهخدا

ساییدگی. [ دَ / دِ ] ( حامص ) عمل ساییدن. کار ساییدن. رجوع به ساییدن شود.

فرهنگ فارسی

حالت و کیفیت ساییده .

دانشنامه عمومی

ساییدگی (پزشکی). در درماتولوژی، ساییدگی زخمی است که به سبب صدمه های سطحی به پوست ایجاد شده، و تنها روپوست را دچار آسیب کرده است. ساییدگی نسبت به زخم، از شدت و خونریزی کمتری برخوردار است. نوعی دیگر از ساییدگی که باعث از بین رفتن تمامی لایه ها می شود انفجار یا استخراج ( Avulsion ) گفته می شود که همیشه احتیاج به مراقبت های فوریت های پزشکی می باشد.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم