لغت نامه دهخدا زیباسرشت. [س ِ رِ ] ( ص مرکب ) نیک فطرت که دارای کردارهای نیکو باشد. ( ناظم الاطباء ). نیکونهاد. نیک طینت : بجای چنین دلبر مهربان که زیباسرشت است و شیرین زبان.نظامی.
