لغت نامه دهخدا زرد و ذلیل. [ زَ دُ ذَ ] ( ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) شاید در اصل زرد و زریر. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). زردگونه. ناتوان. لاغر و نحیف. رنگ پریده : که طمع لاغر کند زرد و ذلیل نی ز درد و علت آمد او علیل.مولوی.
