تبابیل

لغت نامه دهخدا

تبابیل. [ ت َ ] ( ع اِ ) ج ِ تَبل و این نادر است. ( از قطر المحیط ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به تبل شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
کس شعر
کس شعر
قیز
قیز
با
با
شروع
شروع